Στην προσπάθεια εμένα και των συναδέλφων μου αλιέων, να βελτιώσουμε την
ζωή την δική μας και των οικογενειών μας, και να
επιτύχουμε την καλυτέρευση των συνθηκών διαβίωσης μας, βρίσκουμε ενάντιους τον
πρώην Δήμαρχο Μεσολογγίου και τον πρώην υπεύθυνο αλιείας Μεσολογγίου, οι
οποίοι, θεώρησαν ότι θίγονται από τις νόμιμες πράξεις και ενέργειες μας και κατέφυγαν
σε μηνύσεις και αγωγές ,οι οποίες όμως αποδείχθηκαν «μπούμερανγκ» γι’
αυτούς.
α) Η αγωγή και η μήνυση που υπέβαλε ο πρώην Δήμαρχος Μεσολογγίου εναντίον μου, εφευρίσκοντας συκοφαντική του δυσφήμιση, αναφορικά με το θέμα της υδρεύσεως του Αιτωλικού και για την δραματικότητα της οποίας ήταν αποκλειστικά υπεύθυνος, δεν αποτελούσαν παρά μία προσπάθεια αντιπερισπασμού στα δίκαια αιτήματα των πολιτών του Αιτωλικού και μία απέλπιδα κίνηση, εκ μέρους του, απόκλισης της προσοχής μας από τα καίρια και ζωτικά προβλήματα μας προς επίρρωση της πολιτικής του θέσης, εν όψει και των επερχόμενων εκλογών.
Οι προσπάθειες αυτές έπεσαν στο κενό δεδομένου ότι η έωλη και μη αποδεικτέα μήνυση αλλά και η αγωγή του απορρίφθηκαν λόγω ελλείψεως νομικών και ουσιαστικών στοιχείων, αντίθετα δε ο κ. πρώην Δήμαρχος έχει παραπεμφθεί τελεσίδικα για παράβαση καθήκοντος, παρά τις ενώπιον της κ. Εισαγγελέως Πλημ/κών Μεσολογγίου κωμικές παραστάσεις του.
Και τούτο διότι εξέφρασα την άποψη όλων των κατοίκων του Αιτωλικού, οι οποίοι άκουγαν επί χρόνια για την δήθεν ποσιμότητα του νερού ύδρευσης της πόλης μας και υφίσταντο κοροϊδίες και απατηλές υποσχέσεις σχετικά με το νερό ύδρευσης του Αιτωλικού.
Μετά από αυτά , η δική μας αντίδραση στις ανωτέρω παλινωδίες του
κ. Καραπάνου, ήταν να διεκδικούμε πλέον οριστικά και τελεσίδικα, από 2/12/2020
από αυτόν το ποσό των 150.000 ως ελάχιστη αποζημίωση λόγω ηθικής βλάβης, υποβάλλοντας
σε αναγκαστική εκτέλεση ακίνητα του.
β) Ο πρώην υπεύθυνος της Δ/νσης αλιείας Μεσολογγίου κ. Δημητρίου – παραβλέποντας και προσπαθώντας να μεταθέσει τις δικές του σοβαρότατες ποινικές ευθύνες για τις οποίες υπάρχουν αδιάσειστα στοιχεία, και μη υπακούοντας στην λαϊκή ρήση «στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί», - αναζήτησε ευθύνες από εμένα και τον κ. Αθ. Τσίντζο για δήθεν συκοφαντική του δυσφήμιση, καθ’ όσον, σύμφωνα με τα λεγόμενα του, προβήκαμε σε δυσφήμιση τούτου και σε προσβολή της τιμής και υπόληψης του !!!!.
Ισχυρίσθηκε δηλαδή ψευδώς και ανερυθρίαστα ότι κάποιες επιβαρυντικές γι’ αυτόν δημοσιεύσεις ενός ανώνυμου διαχειριστή μίας τυχαίας ιστοσελίδας, προέρχονταν προφανώς από εμένα – χωρίς φυσικά να έχει το θάρρος να με κατονομάσει ευθαρσώς, διότι γνώριζε τις βαρείες συνέπειες – και ότι ο εν λόγω διαχειριστής έχει κάποια σχέση με …. εμάς, αφ’ ετέρου δε ότι εκδώσαμε μία ανακοίνωση, με ημερομηνία 17.10.2016, δήθεν συκοφαντική και προσβλητική για τον κ.Δημητρίου, η οποία όμως ανακοίνωση, και δυστυχώς για τον κύριο αυτόν, όχι μόνο δεν ήταν συκοφαντική αλλά περιλαμβάναμε σ’ αυτήν ότι ακριβώς αναφερόταν και στην αίτηση μας περί ακυρώσεως του υπ’ αριθμ. 40/2016 Π.Δ. και του νέου Νόμου 4492/2017, απευθυνομένων ενώπιον του ΣτΕ και στην συνέχεια αποδυθήκαμε σε αγώνα τελικής δικαιώσεως μας με τον Ν. 4492/2017.
Η εν λόγω λοιπόν δήθεν συκοφαντική δυσφήμιση ουδέποτε έλαβε χώρα, όπως αποδεικνύεται και από την μη ευδοκίμηση της μηνύσεως του κ. Δημητρίου, αλλά και από την ουσιαστική απόρριψη της αγωγής του.
Αντίθετα, και στην περίπτωση αυτή,
επιτύχαμε να διεκδικούμε πλέον οριστικά
και τελεσίδικα από αυτόν, από 5/12/2020, το ποσό των 100.000 ΕΥΡΩ έκαστος ως
ελάχιστη αποζημίωση λόγω ηθικής βλάβης, υποβάλλοντας σε αναγκαστική εκτέλεση
ακίνητα του και από αποδεικνύοντας ότι το «άδικον ουκ ευλογείται»..
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ
Θεόδωρος Μπότας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου